Medemalaca 1878,
een westfriese frizzante

Een prachtig verhaal van 2 levensgenieters die op de Westfriese landerijen rondom Medemblik een prachtige verschijning geboren lieten worden.

Medemalaca 1878

 Perenfrizzante met een vleugje appel

Je proeft de peren, herkent iets zoets en verwondert je over de goudkleurige looks die net iets groener zijn dan je gewend bent van de overbekende appelcider. En dan is er nog die ferme tinteling dankzij het abdijgist dat wordt gebruikt om deze betoverende frizzante te maken. Onze huisfrizzante Medemalaca 1878 -zo heette Medemblik vroeger- is een frisse cider met een gouden karakter. 6,5%.

Medemalaca 1878, onnederlands lekker.

Het gebeurde op een zondag. Toen heel Westfriesland genoot van de rustdag, werd in de oude Wieringermeerboerderij net buiten Medemblik de eerste Perencider van Medemalaca 1878 in het glas geschonken. De brouwers Maarten en Hendrik keken verrukt naar het bruisende goud en de prachtige lichtgroene vleug van de peren die daar doorheen schitterde. Ze namen de eerste slok en wisten dat het goed was.

 

Medemalaca 1878, ziet het levenslicht.

Je kunt genieten van een mooie cider in het glas óf genieten van de mooie speciale frizzante van Medemalaca 1878 ( het bouwjaar van de huidige boerderij die gebouwd is op de fundamenten van de vorige boerderij). Gemaakt en gebotteld op landgoed Buitenplaats Medemblik. In Medemblik besloten twee levensgenieters dat alleen appel- en perensap, jam en taart maken niet langer genoeg was. In 2023 was de fruitoogst zó overvloedig, daar moest wat meer mee gebeuren. In de bereidingsruimte naast Museumcafé de Meermin in de oude boerderij, stelden de twee jeugdvrienden mooie recepten samen en gingen minutieus aan het werk.

Zondag na zondag werd er gekeurd, verfijnd, bijgesteld en opnieuw geproefd tot er een cider was ontwikkeld die zich onderscheidde van álle andere ciders die zij tot nu toe hadden geproefd.
Een goudblonde fruitige sprankelende schoonheid van peer en appel met een tintelend, mysterieus randje: een perenfrizzante was geboren.

Maarten en Hendrik waren verrukt: dít mochten zij niet voor zichzelf houden. Dit moest de hele wereld proeven, wat er uit de westfriese grond tevoorschijn was gekomen, daar op die circulaire boerderij in Medemblik die “buitenplaats Medemblik” heet.
Waar alle gewassen onbespoten mogen groeien en bloeien dat het zijn weerga niet kent, waar enkel bemesting wordt gebruikt die zorgvuldig met eigen handen gemaakt is en waar de wortelen van alle gewassen mogen aarden in eigengemaakte grond, van al het goede dat deze speciale plek ons gegeven heeft.

Maarten en Hendrik wisten direct: dit is GOED.